Avusturya | Wiener Wohnen Yolsuzluk Davasında Ana Sanıklara Şartlı Hapis Cezası
Wiener Wohnen’deki yolsuzluk davasında, Viyana Eyalet Mahkemesi üç ana sanığa şartlı hapis cezaları verdi. Bu karar, büyük rüşvet ve yolsuzluk skandalı sonrasında geldi. Sanıklar, işçi ustalarına yarar sağlama suçundan mahkum edildi. İşçi ustaları, nadiren de olsa malzeme değeri olan yakıt ve alışveriş kuponlarıyla ödüllendirilmişti. Kararlar henüz kesinleşmedi ve savunma avukatları ile savcılık sürecin devamında adımlarını değerlendiriyor.
UTKAN HABER (Viyana) – Wiener Wohnen’deki büyük rüşvet ve yolsuzluk skandalına ilişkin dava, Çarşamba akşamı Viyana Eyalet Mahkemesi’nde (Landesgericht) ana sanıkların şartlı hapis cezaları almasıyla sonuçlandı. Uzun süren yargılama sürecinin ardından, jüri bir camcı ve boyacı dükkanı, taş işçiliği atölyesi ve birkaç inşaat firması işleten iş adamı ile şirketin genel müdürü ve muhasebe ile personel işlerinden sorumlu başkanı dahil olmak üzere üç ana sanığı suçlu buldu.
Sanıkların, işçi ustalarını memnun etmek amacıyla yapılan ödemeleri kabul ettikleri belirlendi ve §307a StGB kapsamında yarar sağlama suçundan mahkum edildiler. Mahkeme, 58 yaşındaki iş adamının inkar eden savunmasını “eşsiz” ve “tamamen inanılmaz” olarak nitelendirdi.
Üç ustabaşı, rüşvetçilik suçundan bir ile üç ay arası şartlı hapis cezasına çarptırıldı. Bu cezalar, sanıkların bireysel çıkar sağlama düzeylerinin 50 ile 830 Euro arasında değişmesinden kaynaklandı. Başlangıçta suçlanan 40 ustabaşı arasından çoğunluğu dava sonu öncesi dışarıda tutuldu ve en azından olayların gerçekleştiğini kabul etmeleri sayesinde bazılarının mahkumiyetinden vazgeçildi. Az sayıda ustabaşı ise, delil yetersizliğinden dolayı tamamen beraat etti.
Kararlar henüz kesinleşmedi. Savunma avukatları düşünmek için zaman isterken, savcılık şimdilik bir açıklama yapmadı.
58 yaşındaki iş adamının firması, Wiener Wohnen için toplu konut alanlarında “ev listeleri” veya “onarım listeleri” adı altında işler yapmıştı. İşçi ustaları, daha fazla ve ek iş emirleri alabilmek amacıyla, nadiren de olsa malzeme değeri olan yakıt ve alışveriş kuponlarıyla ödüllendirilmişti. Hakim, bu “kupon yönetimi”ni karar gerekçesinde detaylandırdı.